با سلام
ما دیدیم تو این مملکت از بچه 5 ساله تا پیرمرد 99 ساله همه وبلاگ شخصی دارن .گفتیم مگه ما چیمون از بقیه کمتره .
توی این وبلاگ شعر و ترنه هامو از سال 78 تا به حال (بدون ترتیب سال ) برای همه دوستان میذارم .
همین جا از همه دوستانی که به من لطف داشتن تشکر میکنم
کولی
تو شروع بی بهونه من یه کولی مسافر
تو پر از حس رهایی من به بودن تو شاکر
تو به پاکی نسیمی تو به نرمی لطافت
من یه قصه همیشه پرم از حس حسادت
تو مث یه حرف تازه واسه شعرای قدیمی
یه خیال عاشقونه یه رفاقت صمیمی
من یه سرگردون عاشق که پی یه هم زبونم
دنبال یه حرف تازه توی این مرز جنونم
حالا چشم به راه قلبت زیر دستای ستاره
واسه یه بار عزیزم خیلی راحت بگو آره
ناخدا
قایقی خالی ز حجم واژه ها
ناخدایی تنها
ناخدایی که خدا می خواند
روی آرامش دریای سکوت
روی حس ششم انسانها
بی خیال از غم امروز وشاید فردا
بی خیال از همه ی دورانها
که ندارند برایش ثمری
ناخدا می داند
عاقبت باید رفت
عاقبت باید مرد
دست این پنجه ی بی رحم زمان
عاقبت جان را به او باید سپرد
ناخدا راست بگو
تو چرا دربه در واژه ی یک خواب شدی؟
تو مگر خواب خدا را دیدی
که چنین بی تابی؟
ناخدا راست بگو
تو که از مرز زمان می گذری
تو که در قایق عشقت به خدا می مانی
تو چرا تنهایی؟
نا خدا پارو بزن دور شو اینجا خدا را می کشند
ناخدا پارو بزن ماهیان تشنه به خونت شده اند
ناخدا اما دگر پارو نزد
بی خیال از مرگ و بی خیال از زندگی
بی خیال از آنچه می ماند ازاو
بر ساحل این زندگی
ناخدا تسلیم شد
چو صلیبی خاموش
به ته دریا رفت
تا که بر دامن این مادر آرام
بخواند غزلی دیگرو آرام شود
