یه سنگ قبر خالی

برای چی  گریه   کنم   رفتن    پر  غرورتو

برای   چی   شکوه  کنم   مردن    بی  حضورتو

برای  کی    قصه    بگم     مردن   بی ترا نمو

تو  دست  کی   غزل   کنم    شعرای   عاشقانمو

سکوت  بچه گانمو   نمی شکنه  حتی  خیال

غرور   دخترانمو  به    کی    بگم    شده   محال

 حالا  که  این   ترانه ها   با  رفتنت مرثیه شد

حالا   که  بوی   تن   تو    برای  من   ارثیه شد

یه  سنگ  قبر  خالی و دستای  سرد  نیمه جون

به کی بگم که هم صدام شده یه عکس بی زبون

حالا   تو و ستاره ها    تو   رختخواب  مخملی

حالا  من  و  یه  خاطره  با  دو  تا  چشم عسلی